Opvang van Oekraïense en andere vluchtelingen
Op 28 februari werd het provinciehuis uitgelicht in de kleuren van de Oekraïense vlag
“Je ziet in de vluchtelingenproblematiek
dat wereldproblemen ook leiden
tot lokale uitdagingen.”
De beelden van honderden vluchtelingen die in Ter Apel buiten moesten slapen, staan nog scherp op het netvlies. Mensonterend, maar tegelijk ook een extra aansporing voor Zeeuwse gemeenten om een tandje bij te zetten en nog meer mensen onderdak te bieden. De oorlog in Oekraïne en de stroom vluchtelingen die die met zich meebrengt, verhoogde in de loop van het jaar de druk op de samenleving. Toch twijfelt commissaris Polman geen moment aan de noodzaak van goede opvang.
“Je ziet in de vluchtelingenproblematiek dat wereldproblemen ook leiden tot lokale uitdagingen. Ik kan niet anders zeggen dan dat we in Zeeland onze verantwoordelijkheid nemen om vluchtelingen op te vangen, of ze nou uit Oekraïne komen of van elders. Zeker in het begin van de oorlog in Oekraïne hebben bewoners ook veel Oekraïense vluchtelingen opgevangen, nu gebeurt dat vooral weer door de gemeenten.”
Buiten slapen
De commissaris van de Koning is voorzitter van de Provinciale Regietafel (PRT), waarin vertegenwoordigers zitten van gemeenten, het Centraal Orgaan Asielopvang en de Provincie. “Ik heb veel gesprekken met de gemeenten gevoerd, in de PRT maar ook individueel. Samen hebben we gekeken hoe we konden voorkomen dat er in Zeeland mensen buiten moesten slapen. En dat is gelukt.”
Schouders eronder
Zeeland kent op dit moment een asielzoekerscentrum in Middelburg en biedt noodopvang in Middelburg (Studio A58), Vlissingen (Marinekazerne) en Goes (Zeelandhallen). Daarnaast helpen verschillende andere gemeenten met crisisnoodopvang. Op termijn zullen er in Goes, Middelburg en Terneuzen permanente opvanglocaties komen. “De andere gemeenten gaan met die steden kijken waar ze kunnen bijdragen. In de periode dat de drie structurele opvangvoorzieningen er nog niet zijn, zal er een beroep op alle gemeenten worden gedaan om asielzoekers op te vangen. Als we allemaal de schouders eronder zetten, wordt het voor iedereen iets draaglijker. Voor de gemeenten maar vooral voor de mensen om wie het gaat. Je zal maar huis en haard moeten verlaten en vluchteling zijn.”
Woondeal
Voor 2023 verwacht de commissaris dat de vraag niet zal afnemen. “Het Rijk vraagt ons iets extra’s te doen. Dus we blijven zoeken naar mogelijkheden. Daarbij moet je ook denken aan statushouders, die hebben gewoon ook recht op goede huisvesting. Dat geldt overigens evenzeer voor Zeeuwen die al geruime tijd op zoek zijn naar woonruimte, met name starters. We hebben het afgelopen jaar een woondeal afgesloten tussen Rijk, Provincie en gemeenten. Die moet ons helpen voor zoveel mogelijk mensen woonruimte te realiseren."