Extra handen voor de zorg
‘We zijn ontzettend blij dat we al die noodzakelijke matches hebben kunnen maken’
Normaal gesproken ondersteunt en adviseert de stichting Viazorg tachtig Zeeuwse zorg- en welzijnsorganisaties op het gebied van arbeidsmarktvraagstukken, mobiliteit, duurzame inzetbaarheid en imago. Maar eind maart vormde Viazorg op verzoek van het ministerie van VWS zich om tot ‘regiocoördinatiepunt coronacrisis werkgevers zorg en welzijn Zeeland’. Door adequate bemiddeling is een deel van de personeelsnood in de zorg tijdens de coronacrisis opgelost.
Directeur-bestuurder Monica Roose van Viazorg te Goes vertelt dat de eerste weken van het coördinatiepunt heftig waren voor alle medewerkers: “Zodra de media aandacht besteedden aan dit initiatief, liep het storm met de aanmeldingen: bijna zevenhonderd enthousiaste vrijwilligers. Die hebben we allemaal gebeld. Ook hebben we contact opgenomen met de zorgorganisaties om te laten weten dat, wanneer er een tekort aan personeel zou ontstaan, zij bij ons terecht kunnen voor extra handen. Daar zijn ruim honderd tijdelijke werkverbanden uit voortgekomen. Ook staan er nog mensen in ons bestand. Met de Veiligheidsregio hebben we afgestemd hoe we deze extra mensen zouden moeten verdelen, wanneer er een tekort aan vrijwilligers zou ontstaan.”
Handen vrij voor directe zorg
Wat zijn het voor mensen die zich aanmelden; niet iedereen kan toch gelijk ‘aan het bed’? “Het zijn vooral mensen die eerder in de zorg hebben gewerkt, waaronder gepensioneerden, die de zorg goed kan gebruiken. Deze mensen beschikken over voldoende kennis, vaardigheden en zijn ook geregistreerd in het BIG-register. Ook mensen waarvan de BIG-registratie was verlopen, konden worden ingezet. Over het algemeen gaan zij ondersteunend werk doen, waardoor het verplegend personeel meer de handen vrij heeft voor de directe en urgente zorg.” Konden deze vrijwilligers dan direct aan de slag? “Ja, na het gebruikelijke inwerken door het verpleeghuis of ziekenhuis kon dat inderdaad. De ziekenhuizen hebben voor wie daar ging werken en behoefte had aan scholing een halve dag scholing georganiseerd, in samenwerking met de HZ, Scalda en Hoornbeeck. Ook hier heeft Viazorg aan meegewerkt.”
Een soort doktersassistent
Een van de ‘gematchte’ vrijwilligers is Anna, eerstejaars student geneeskunde. Zij vertelt haar verhaal op de website van Viazorg, hier samengevat: ”Na de corona-uitbraak stopte mijn studie in Rotterdam en ging ik weer bij mijn ouders in Zeeland wonen. Ik hield dus tijd over en daarom bood ik mijn hulp aan op Facebook. Binnen een dag werd ik al verwezen naar Viazorg. En diezelfde week kreeg ik een hele leerzame werkplek: een huisartsenpost speciaal voor mensen met luchtwegklachten. Ik ben een soort doktersassistent. De huisartsen zijn allemaal heel blij dat ik kom helpen. Ze zijn ook heel vriendelijk en geïnteresseerd. Ondanks dat je in beschermende pakken zit - wat afstandelijk voelt - hangt er een goede sfeer.”
Zo lang het nodig is
“In het begin hadden we vooral behoefte aan overzicht,” blikt Roose terug. “De vraag naar en het aanbod van menskracht was enorm en gevarieerd. We waren wel met dertig mensen bezig dat overzicht te krijgen en zo snel mogelijk goede matches te maken. We kregen hiervoor belangeloos hulp van buiten: LEF Marketing en Events heeft geholpen met het bellen van alle vrijwilligers en Zeeuwse Zorgmensen deed de matching. Nu kunnen we het weer goed zelf aan en sinds kort pakken we ons gewone werk deels weer op. Maar zolang het nodig is, blijven we dit coördinerende werk graag doen. We zijn met elkaar ontzettend blij dat we al die noodzakelijke matches hebben kunnen maken.” Kunnen die vrijwilligers in jullie bestand nog steeds opgeroepen worden? “Ja, dat kan zeker en wel door twee oorzaken,” legt Roose uit. “Vorige week was er een corona-uitbraak in woonzorgcomplex Duinen van Haamstede; zoiets kan elk moment en overal gebeuren. En zodra de reguliere zorg weer op niveau komt en er toch corona is, dan zijn er ook extra mensen in de zorg nodig en die staan klaar, al wordt de groep beschikbare mensen snel kleiner nu de reguliere zorg weer wordt opgestart en de lockdown wat minder streng wordt. We houden contact met ze, dat is goed voor de motivatie.”